در حال مرگ

ارووووم درو وا کردم..اما مثل همیشه نبود،یه صدای پلاستیک مانند اومد

رفتم داخل و درو بستم،اما یه احساس عجیب روی پوست بدنم داشتم! 

لباسمو زدم کنار و دیدمش

همه جا تقریبا تاریک و نیمه روشن

و صدای جیغ و فریاد های بلننننننند من که همه رو خبر کرده و تمامی اهالی خونه با صدای بلند و نگرانی میپرسن که چه اتفاقی افتاده و میدون سمت جایی که من هستم

اون در لعنتی رو وا کردم و با جییییغ فقط میدویدم...راهی جز دراوردن لباسهام نداشتم!!

اما اخه جلو بقیه؟؟؟ اره مجبورم...از بین افراد جلوم هم میدویدم و جیغ میزدم..و اونا به شدت نگرانن که چه بلایی سر من اومده،اونا هم پشت سرمن میدون!

یهو صدای بابام میاد که میگه ایناهاش افتاد اینجا،و من رسیدم به اتاق ته راهرو درحالی که نصف لباسهام توی راهرو افتاده!!!!

الان هر ثانیه میپرم بالا و پایین و یهو اشکام سرازیر میشن از ترس اما وقتی از سر تا نوک انگشتهای پامو چک میکنم هیچی نیست‌... سردرد ناشی از چشمم کم بود این شوک لعنتی و لرزش ناشی از ترس هم بهش اضافه شد!!

همه اینها برای یه دوش گرفتن ساده بود و دغدغه اینو دارم که کی کجا و چطور دوش بگیرم که بدون استرس باشه....!

دیابت گرفتم از بس اب قند به خوردم دادن،هر ده دقیقه یک بار هم در اتاق باز میشه و من زنده ام و در بسته میشه

موجودی هم که منو ترسوند بسیاااار بزرگ و زشت و بالدار و قهوه ای و کثیف و دارای قابلیت پرش بود،ابن موجود موذی سوسک نام دارد....